کربوکسی تراپی یا درمان با دی اکسید کربن یک درمان غیر جراحی برای حذف چربی و انواع مشکلات پوستی است. کربوکسی تراپی یک نوع کربوکسی تراپی یا درمان با کربن دی اکسید یک روش بدون جراحی است که در آن کربن دی اکسید را به صورت جلدی و زیر جلدی تزریق میکنند. کربوکسی تراپی در واقع همان تزریق دی اکسید کربن است و به دلیل اینکه که مکانیسم کربن دی اکسید به طور طبیعی در بدن ما وجود دارد؛ با تزریق مقدار کمی از گاز دی اکسید کربن درست در زیر سطح پوست، ما آن ناحیه را در افزایش گردش خون تحریک میکند و از آنجا که در اغلب موارد سیاهی زیر چشم، سلولیت و علائم کششی به دلیل گردش خون ضعیف ایجاد میشود. این روش می تواند مفید باشد.
مزوتراپی است که در آن بجای تزریق مایعات مزوتراپی از گاز دی اکسید کربن استفاده می شود. در طول درمان، دی اکسید کربن گازی (CO2) به لایه مزودرم و یا اینکه عمیق تر و در لایه زیر پوستی پوست تزریق می شود
تزریق کربن دی اکسید به این صورت است که مخزن گاز دی اکسید کربن با لوله های پلاستیکی به یک تنظیم کننده جریان متصل می شود و گاز بعد از حذف ناخالصی ها از طریق یک سوزن بسیار کوچک به پوست تزریق میشود. این روش تقریباً بدون درد است و برخی از پزشکان قبل از قرار دادن سوزن، کرم بی حس کننده را در محل تزریق مالش می دهند. کربوکسی تراپی یک روش سرپایی است و معمولاً فقط ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می کشد.
کاربردهای کربوکسی تراپی: رفع تیرگی زیر چشم،زیر بغل،بیکینی،کشاله ،زانو و قوزک پا
رفع لک
لاغری موضعی
رفع چین و چروکهای ریز صورت
رفع سلولیت
از بین بردن ترک های پوسنی
درخشان کننده صورت
درمان ریزش مو
رفع شل شدگی پوست
جوانسازی بیکینی
درمان جای زخم و آکنه و اسکار
این روش معمولا عارضه ای ندارد. اگر هم عارضه محدودی داشته بااشد در مقابل جراحی های زیبایی بسیار کم است. لازم به ذکر است بعد از انجام کربوکسی تراپی ممکن است در محل تزریق کمی کبودی وجود داشته باشد. هم چنین ممکن است در این محل احساس سوزش کنید. به جز موارد فوق عوارض جانبی خاص در رابطه با کربوکسی تراپی گزارش نشده است. در صورت هرگونه احساس غیر عادی در بدن بلافاصله با پزشک در میان بگذارید.
انجام این روش درمانی برای کسانی که شرایط زیر را دارند، توصیه نمیشود.
- بیماریهای قلبی عروق کنترل نشده یا حاد (مانند فشار خون کنترل نشده)
- بیماریهای تنفسی حاد
- مشکلات انعقاد خون (مثل هموفیلی)
-آمبولی ریه که اخیراً رخ داده باشد
-بیماریهای بافت پیوندی
-عفونت پوستی
-دیابت کنترل نشده
-بارداری یا شیردهی
-افرادی که بیماری نارسایی کلیه دارند
-افرادی که تحت دیالیز هستند
-افرادی که پس از جراحی خون فعال در محل زخم خود دارند
-بیماران مبتلا به سرطان
-افراد کم خون
-بیماران مبتلا به صرع
-افرادی که بیماری مغزی دارند
-بیماران مبتلا به اب سیاه